- οργητύς
- ὀργητύς, -ύος, ἡ (Α)(κατά τον Ησύχ.) οργή.[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀργῶ + επίθημα -τύς (πρβλ. βοη-τύς, ελεη-τύς)].
Dictionary of Greek. 2013.
οργητύς
Look at other dictionaries:
ὀργητύς — ὀργητύ̱ς , ὀργητύς fem acc pl ὀργητύς fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-τυς — τυος, Α αρχαϊκό καταληκτικό σύστημα ρηματικών ονομάτων, δηλωτικών τού ποιού ενεργείας συνωνύμων τών θηλ. σε σις (πρβλ. βιβρώσκω: βρω τύς «βρώση», ἀλαόω: ἀλαω τύς «τύφλωση», βοάω: βοη τύς «βοή»). Η κατάληξη ανάγεται στην Ινδοευρωπαϊκή * tu /* tw… … Dictionary of Greek
